De Notenkraker was een invloedrijk Nederlands weekblad met politieke cartoons dat werd uitgegeven van 1907 tot 1936. Het tijdschrift stond bekend om zijn scherpe spotprenten en satire, waarmee het de politieke en maatschappelijke ontwikkelingen van die tijd aan de kaak stelde door middel van Satirische tekeningen.
De Notenkraker wist een breed publiek te bereiken door de combinatie van humor, kunst en kritiek, en werd een belangrijk platform voor progressieve en socialistische denkbeelden.
De Notenkraker werd opgericht in 1907 door de Sociaal-Democratische Arbeiderspartij (SDAP) als een middel om hun boodschap op een toegankelijke en visueel aantrekkelijke manier te verspreiden. De eerste jaren van het blad waren gekenmerkt door groeiende populariteit, mede dankzij de bijdragen van getalenteerde tekenaars en schrijvers die het tijdschrift wisten te vullen met spotprenten en Satirische kunst die zowel entertainend als provocerend was.
Tijdens de Eerste Wereldoorlog bleef De Notenkraker vasthouden aan zijn kritische houding, ondanks de moeilijke omstandigheden. De oorlog bracht veel onzekerheid en uitdagingen met zich mee, maar het blad bleef standvastig Humoristische prenten uitbrengen in zijn missie om maatschappelijke misstanden aan de kaak te stellen. In 1918 werd het tijdschrift echter zwaar getroffen door het overlijden van een van zijn meest prominente spotprent illustrator, Albert Hahn sr. Zijn scherpe en vaak humoristische spotprenten waren een kenmerkend onderdeel van De Notenkraker, en zijn verlies werd diep gevoeld.
In de jaren tussen de twee wereldoorlogen, bekend als het interbellum, speelde De Notenkraker een belangrijke rol in het publieke debat door middel van het gebruik van spotprenten. Onder de redactie van meneer De Jong bleef het blad een baken van kritische journalistiek en Satirische cartoons. De Jong wist het blad door een turbulente periode te loodsen, waarin de opkomst van nieuwe politieke bewegingen en sociale veranderingen het Nederlandse landschap ingrijpend veranderden. Zijn scherpe redactionele keuzes en de continue inzet voor kwalitatieve scherpe karikaturen zorgden ervoor dat De Notenkraker relevant bleef.
De jaren 30 werden gekenmerkt door de opkomst van Adolf HitleR en het nazisme in Duitsland, wat ook in Nederland grote zorgen veroorzaakte. De Notenkraker speelde een belangrijke rol in het waarschuwen voor de gevaren van het fascisme en het bekritiseren van de Nederlandse politiek door politieke cartoons die vaak te mild was in haar veroordeling van de gebeurtenissen in Duitsland.
De spotprenten en karikaturen uit deze periode laten een blad zien dat niet bang was om controversiële standpunten in te nemen en zijn lezers aan te moedigen om kritisch te blijven nadenken.
In 1936 kwam er een einde aan het invloedrijke Nederlandse tijdschrift de notenkraker. De redenen voor het stopzetten van de publicaties met spotprenten zijn complex met factoren zoals economische moeilijkheden, veranderingen in de mediaconsumptie en toenemende censuur en politieke druk die een rol speelden.
De Notenkraker stond bekend om zijn scherpe spotprenten en kritische journalistiek, en liet een blijvende erfenis achter in de Nederlandse media. Enkele van de prominente satirische tekenaars die bijdroegen aan het tijdschrift waren George van Raemdonck, Tjerk Bottema, Jan Rot, Albert Hahn jr., Paul van Reen en Albert Funke Küpper. Vanaf eind jaren twintig werd Funke Küpper de drijvende kracht achter het blad.
Na zijn vroege dood in 1934 hield De Notenkraker echter niet lang meer stand; het laatste nummer verscheen op 11 juli 1936.Ondanks het stopzetten van de publicatie van spotprenten blijft de notenkraker herinnerd als een van de meest invloedrijke platforms voor spotprenten en kritische journalistiek in Nederland.
