Spotprenten de Nieuwe Amsterdammer

Henri Wiessing

In het begin van 1915 richtte Henri Wiessing De Nieuwe Amsterdammer op, nadat zijn positie als redacteur bij De Amsterdammer (De Groene) dreigde te worden overgenomen door een politiek redacteur die de krant naar een meer rechtse koers wilde sturen.

Hoewel Wiessing voornamelijk interesse had in culturele onderwerpen, raakte hij ook geboeid door de opkomst van socialistische ideeën. Ondanks deze politieke ontwikkelingen bleef Wiessing vasthouden aan de onafhankelijkheid van de redactie, wat een centraal principe werd binnen De Nieuwe Amsterdammer.

illustratie uit Biografisch Woordenboek van het Socialisme en de Arbeidersbeweging in Nederland (BWSA)

Verzoek zelfcensuur

In 1914 verzocht de Nederlandse regering de media om zelfcensuur toe te passen en hun berichtgeving terughoudend te houden vanwege de neutraliteit van Nederland. Maar voor De Nieuwe Amsterdammer betekende neutraliteit niet het vermijden van kritiek of het achterwege laten van scherpe analyses.

Integendeel, het tijdschrift streefde naar objectieve verslaggeving en deelde openlijk anti Duitse standpunten, terwijl het ook kritisch was over de binnenlandse politiek. Door middel van scherpe analyses en satirisch commentaar bracht De Nieuwe Amsterdammer de complexiteit van de oorlog en de politieke situatie van de strijdende landen op unieke wijze aan het licht.

De verschillende kunstenaars

In 1914 werd de jonge kunstenaar Piet van der Hem aangetrokken om wekelijks als een afzonderlijke bijlage bij de krant een spotprent te maken over de politieke situatie. Gedurende 1915 traden Jan Sluijters en later Willy Sluiter in dienst. Als illustrators leverde Willy Sluiter en Jan Sluiter regelmatig bijdragen aan dit tijdschrift, waarbij levendige en kleurrijke afbeeldingen over o.a. oorlogsdrama en andere misstanden een belangrijke rol speelden

Failisement Nieuwe Amsterdammer

De Nieuwe Amsterdammer staakte zijn publicatie in 1920. Dit besluit werd voornamelijk genomen vanwege financiële moeilijkheden. De krant had te kampen met dalende lezersaantallen en advertentie-inkomsten, waardoor het uiteindelijk niet langer haalbaar was om de productie voort te zetten.